Ik kan hem niet loslaten

Twee jaar nadat het uit is gegaan, kan Ray Maurice nog steeds niet loslaten. Ray mist hem, maar wilt hem niet missen. Hij had een korte maar intense relatie met Maurice. Ray dacht er overheen te komen door alle banden met Maurice te verbreken. Want Maurice bleek toch niet echt voor Ray te willen kiezen. Een mailtje van Maurice vorige week, dat hij Ray weer wilde zien als ‘gewone vrienden,’ bracht Ray’s hoofd terug op hol. Het riep opnieuw dat intense verlangen naar Maurice op, maar ook de pijn van het gemis. Ray probeerde de pijn weg te redeneren en fantaseerde over de ontmoeting: “Zal ik wel, zal ik niet?”.

Hoe kom je over dit liefdesverdriet heen? Hoe stap je niet nogmaals in die valkuil? Het makkelijkste antwoord is: je hebt zelf nooit de deur dicht gedaan.

Jij bent in de steek gelaten, want de ander heeft de deur definitief dicht gedaan, maar jij hebt de deur zelf open gehouden. Je hebt nooit besloten dat er ook een moment moest komen waarop je zelf ook de deur dicht wilde doen. Er staat nog een deurtje open in jezelf. Je hebt eigenlijk nooit afscheid genomen. Je koestert nog steeds een stille hoop dat ie ooit zal terugkomen.

Het antwoord is dus: wanneer de ander besluit zijn eigen weg te gaan, besluit dat dan ook zelf op een zeker moment. Wacht daar niet te lang mee, maar kies ervoor om die mooie en zo intense ervaringen te koesteren als iets prachtigs uit het verleden. Als iets dat je hebt gekregen, maar achter je laat. Niet omdat je dat wenst, maar omdat je dat moet en dus wilt. Neem die mooie ervaring mee als een fraaie herinnering. Behorend tot de schat van je levensgeluk.

Waarom blijven velen toch zo lang hangen in dat liefdesverdriet? Het moeilijke antwoord is: je hebt je onbewust uitgeleverd aan de ander.

Er is in die liefde destijds een onbewuste kant diep van binnen aangesproken. Vaak is dat het kleine jongetje (of meisje1) in jezelf dat te weinig aandacht krijgt. Dat misschien nooit aandacht heeft gehad. En in die verloren liefde bloeide ineens dat onbewuste kind in je op. Wat was Ray ooit intens blij met Mark!

Als jij dit ook hebt; dat liefdesverdriet, dat gevoel van gemis, dat brandende verlangen naar hem en dat telkens weer in je hart oprispt, dan hier een paar stappen die ik met Ray met doorgelopen om deze hartenpijn te verzachten:

Creëer een rustige plek voor jezelf en ga in gedachten terug naar de mooie momenten die je met hem hebt beleefd. Komt er een beeld, een fantasie een gedachte, een emotie? Haal die herinnering helemaal terug. Probeer te ervaren welk gevoel je toen had.

Misschien komt ook weer het pijnlijke verlangen naar hem terug. Voel waar die snaar van pijn verlangt én trilt in je lijf. Vaak is dat ergens in je borst. Het kan zijn dat er iets wanhopigs of hulpeloos in je opkomt. Als die wanhoop kon spreken, wat zijn dan de woorden die erbij komen?

Ga eens na waar je die pijn eerder in je leven hebt gevoeld. Vaak komen er momenten van afscheid, eenzaamheid of isolement naar boven. Is dit een beeld, een fantasie, een gedachte of een emotie? Neem die situatie die je het vroegst als kind in je leven hebt meegemaakt om verder te verkennen. Voel je of je hart ineenkrimpt, hoe neigt je lijf erop te reageren? Is er ergens spanning in je lijf? Registreer het. Neem het waar vanuit een helikopterview en ga niet helemaal in de emotie; blijf eerder meditatief.
Probeer de volgende vragen te beantwoorden:
– Waar ben jij zo hulpeloos van geworden?
– Wat heb jij toen als kind in negatieve zin geleerd over jezelf of de wereld om
je heen?
– Wat is de inktzwarte ‘Nee’ in jezelf tegen je diepste verlangen.
– Wat zou eigenlijk normaal voor een kind zijn om iets te leren over zijn gevoel,
zijn verlangens in zo’n situatie? Wat is de natuurlijke ‘Ja’ die een kind van
zijn ouders hoort mee te krijgen?

Herhaal stap 1. Waan je weer helemaal in die romantische situatie van toen. Draai de tijd terug naar toen. Stel je voor, wat jij dan doet, als machtig vervolg op die situatie? Wat zou hij/zij dan doen? Maak het volkomen gelukzalig. De ultieme vervulling als het waar zou zijn. Een superromantisch moment.

In feite is nu het verlangende jongetje of het meisje in jou zelf aan het woord. Misschien komt er nu ook een stem in jezelf op die iets negatiefs zegt: Dat kan niet waar zijn, want….’. Dat is vaak een ‘oude bekende’ in jezelf. Ga eens met die oude bekende in gesprek, weerleg zijn negatieve uitspraken met positievere. Voel waar je nu staat in al jouw verlangens. De oude bekende is vaak ook een vriend die je waarschuwt, die je erop wijst dat de oude geliefde iets negatiefs in zijn gedrag had. Iets dat jouw verlangen ook afwees. Laat dit je leidraad zijn.

De volgende leidraad wordt de constatering dat die geliefde waarschijnlijk niet het figuur is om werkelijk alsnog een liefdesrelatie mee aan te gaan. Neem die serieus.

Maar… dat neemt niet weg dat je jouw verlangen mag gaan koesteren met je positieve gedachten de je er nu over hebt gemaakt, los van de geliefde van toen die dit in je heeft opgeroepen. Dat verlangen mag blijven, dat neemt niemand je af.

Sterker nog: Ga dit koesteren. Geeft het een naam. Geef het een beeld. (Teken het desnoods). Dit is jouw tweede leidraad voor het vervolg in je leven.
Ray raakte hierdoor vrij van deze oude geliefde. Misschien ben jij nu ook vrij van die persoon, maar je heb jouw diepste verlangen behouden. Je doel wordt nu een persoon te vinden die jou in de door jou gekoesterde verlangens laat bloeien. Omdat jij nu diep van binnen weet, dat dit is wat jou blij maakt. Elke volgende date kun je nu gaan toetsen aan de vraag: Wordt mijn diepste verlangen blij van jou?

Marcel Holtslag